W związku z nie tak dawno wprowadzonymi zmianami do naszych krajowych przepisów wynikających z Pakietu Mobilności bardzo często pojawiały się informację dotyczące różnego rodzaju transportach.
Do najpopularniejszych z pewnością należą przewozy typu kabotaż lub cross-trade. Warto zaznaczyć, że do tej grupy należą także przejazdy bilateralne, które bardziej znane są pod nazwą przewozu dwustronnego
W tym tekście zajmiemy się właśnie tym rodzajem transportu, przedstawimy najważniejsze cechy charakterystyczne, a także, w jaki sposób wpłynął na niego unijny Pakiet Mobilności.
Przewozy bilateralne – charakterystyka
Ten rodzaj transportu jest międzynarodowym przewozem osób lub towarów, który odbywa się z kraju siedziby przewoźnika lub do kraju, w którym znajduje się jego siedziba.
Tak naprawdę o przewozach bilateralnych możemy mówić wyłącznie wtedy, gdy jest on realizowany pomiędzy dwoma krajami, które zawarły w tej sprawie odpowiednie umowy dwustronne i wzajemne.
Takie umowy mogą być zawarte nie tylko pomiędzy krajami należącymi do Unii Europejskiej, ale także spoza tego porozumienia. Przykładowo, Polska ma podpisane umowy bilateralne ze wszystkimi członkami UE, ale także z Turcją, Białorusią, Ukrainą, Mołdawią, Tunezją i Armenią.
Transport bilateralny – przykład
Przykładowo, transportem bilateralnym można nazwać przewóz ładunku z Polski, gdzie jest on załadowany przez polską firmę transportową do Niemiec, czyli do miejsca rozładunku, a następnie kierowca wraz z pojazdem wrócą do siedziby firmy, która znajduje się w Polsce.
Taki przewóz możemy nazwać transportem dwustronnym, jednak w praktyce jest on bardzo rzadko stosowany, ponieważ jest on po prostu mało ekonomiczny.
Przewozem bilateralnym można nazwać także transport z Polski do Hiszpanii, jednak z częściowym rozładunkiem w Niemczech, ponieważ wszystkie te kraje powiązane są ze sobą stosownymi umowami dwustronnymi.
Oczywiście również odwrotna sytuacja, czyli transport do Polski z Hiszpanii i częściowym rozładunkiem w Niemczech może być nazywany przewozem dwustronnym.
Transport bilateralny po wprowadzeniu Pakietu Mobilności
W celu dokładnego zrozumienia kluczowej funkcji transportu bilateralnego warto poznać najważniejsze jego zasady, które określone są w przepisach regulujących.
Opierając się na przepisach dotyczących tego rodzaju transportu, zezwalają one na:
- realizowanie jednej dodatkowej czynności załadunku lub rozładunku w kraju, który znajduje się na trasie realizowanego transportu bilateralnego,
- jeśli kierowca nie skorzysta z tej możliwości, to w drodze powrotnej do kraju siedziby firmy, może wykonać on dwie czynności związane z załadunkiem lub rozładunkiem.
Warto jednak dodać, że załadunek i rozładunek nie może odbywać się na obszarze tego samego kraju.
Zmiany w delegowaniu i rozliczaniu kierowców
Unijny Pakiet Mobilności w tym roku wywołał bardzo ważne i istotne zmiany związane z delegowaniem i rozliczaniem kierowców. Obecnie przewoźnik musi obecnie wypłacać kierowcom w delegacji zagranicznej płacy minimalnej, która obowiązuje w kraju, w którym wykonywana jest ich praca.
Nowe przepisy dotyczą wyłącznie dwóch rodzajów transportów międzynarodowych, a mianowicie przewozów kabotażowych i cross-trade.
Zasady zatrudnienia kierowcy w transporcie bilateralnym
Transport bilateralny nie podlega nowym przepisom, które dotyczą delegowania i płacy minimalnej, nawet wtedy, gdy kierowca wykonuje dodatkową czynność rozładunku lub załadunku, które nie są kabotażem, lub dwóch czynności w drodze powrotnej do siedziby firmy, które nie są klasyfikowane jako kabotaż.
Kierowca wykonujący taki przewóz jest wynagradzany zgodnie ze stawkami, które obowiązują w kraju, w którym znajduje się firma. Zagraniczne wynagrodzenie jest uwzględniane wyłącznie wtedy, gdy dane fragmenty trasy podlegają pod przewozy typu kabotaż lub cross-trade.
Co ciekawe, od początku lutego 2022 roku, kierowcy, którzy wykonują przewozy bilateralne, nie mają wypłacanych stawek, na podstawie zagranicznych płac, a także nie muszą być oni zgłaszani do systemu IMI.
Odstępstwa przewidziane w unijnej dyrektywie
W dokumencie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady możemy przeczytać, że:
„Kierowca podczas jednego przejazdu może zrealizować kilka transportów dwustronnych. Stosowanie przepisów, które dotyczą delegowania, a zatem warunków zatrudnienia gwarantowanych w docelowym państwie członkowskim, do takich przewozów dwustronnych byłoby zbyt dużym ograniczeniem swobody świadczenia transgranicznych usług transportu drogowego”.
A artykuł 1 ust. 3 tej dyrektywy wskazuje, że:
„Nie naruszając art. 2 ust. 1 dyrektywy 96/71/WE, kierowca wykonującego przewozy dwustronne rzeczy nie jest uznawany za pracownika delegowanego do celów dyrektywy 96/71/WE”.
